Το σπήλαιο Καταφύκι ή σπήλαιο Γεωργίου Μαρτίνου, (Συμπεθερούλη), βρίσκεται στο νότιο άκρο της Δρυοπίδας, νήσος Κύθνος, Ελλάς, ενός από τους πιο όμορφους οικισμούς των Κυκλάδων, σε υψόμετρο περίπου 190 μέτρων. Είναι κρυμμένο κάτω από το χωριό και αποτελεί το συνδετικό κρίκο του ανθρώπινου πολιτισμού µε το μεγαλείο της ακατάληπτης έµπνευσης της φύσης. Το βασικότερο χαρακτηριστικό του είναι ότι
αποτελεί ένα
ιδιαίτερο και εντυπωσιακό συνονθύλευα φυσικών στοών και τεχνιτών ανοιγμάτων. Το φυσικό µέρος του σπηλαίου δημιουργήθηκε από υπόγειο χείμαρρο (που εικάζεται ότι διέτρεχε το σπήλαιο) ο οποίος έχει λαξεύσει τα υπόγεια τοιχώματα µε απαράμιλλο καλλιτεχνική δεξιοτεχνία.
Το τεχνητό µέρος δημιουργήθηκε για τις ανάγκες εξόρυξης σιδηρομεταλλεύματος. Με αυτό τον τρόπο δικαιολογούνται και οι πολυάριθμες διακλαδώσεις είτε φυσικές, είτε τεχνητές, που εμφανίζονται σε όλη την έκταση του σπηλαίου. Οι διάδρομοι του σπηλαίου έχουν μήκος 600μ, η έκταση που καλύπτουν είναι περίπου 3.500 τ.μ, ενώ η θερμοκρασία του είναι μόνιμα στους 17C.
Η "αίθουσα σταλακτιτών" είναι ίσως το πιο όμορφο θέαμα του
επισκέψιμου μέρους του σπηλαίου. Οι διαστάσεις της είναι 25Χ17 μέτρα ενώ έπειτα από κατολισθήσεις το δάπεδο της αίθουσας έχει καλυφθεί από όγκους μαρμάρων πάνω στα οποία έχουν σχηματιστεί σταλαγμίτες, γεγονός που καταδεικνύει ότι οι κατολισθήσεις αυτές έγιναν σε πολύ παλιές περιόδους.
Στην οροφή της αίθουσας υπάρχουν μαστοειδείς πολύχρωμοι σταλακτίτες με πολύ εντυπωσιακά σχήματα.
Σε αυτούς τους σταλακτίτες έχουν δοθεί ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικές ονομασίες και συγκεκριμένα "μέδουσα" ή "πολυέλαιος" ή "χταπόδι", "αρκουδάκι" και "έμβρυο" ενώ ο επιβλητικός σταλαγμίτης έχει πάρει το όνομα Πύργος της Βαβέλ. Ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς είναι η δεξιά πλευρά της αίθουσας που απαρτίζεται από λεπτά φύλλα (σαν λεπίδες) ασβεστόλιθου και σιδηρομεταλλεύματος λαξευμένα έντεχνα από τη ροή του νερού.
Σε διάφορες ιστορικές στιγμές ήταν καταφύγιο για τους κατοίκους του νησιού προκειμένου να προφυλαχθούν από τις εκάστοτε εχθρικές επιθέσεις που δέχθηκαν από Φράγκους, Τούρκους και άλλους επιδρομείς. Λέγεται πως είχε συνδεθεί και με θρησκευτικές τελετουργίες του νησιού, καθώς σύμφωνα με γραπτές πηγές, μετά την Ανάσταση γλεντούσαν και χόρευαν στη "μεγάλη πλατεία" του Σπηλαίου οι κάτοικοι του χωριού.
Η Δρυοπίδα είναι παραδοσιακός οικισμός της Κύθνου των Κυκλάδων. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011, ο πληθυσμός της ανέρχεται στους 325 κατοίκους. Βρίσκεται στο νότιο μέρος του νησιού σε απόσταση 8 χιλιομέτρων από τη Χώρα, την πρωτεύουσα του νησιού και είναι κτισμένη ανάμεσα σε δύο λόφους, σε υψόμετρο 190 μέτρων. Ο χώρος του σπηλαίου
Η είσοδος του σπηλαίου MyPhotoPics
