Το 1890 αντικαταστάθηκαν τα φωτιστικά μηχανήματά του. Κατά την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός. Το 1945, κατά την ανασυγκρότηση του Φαρικού Δικτύου επαναλειτούργησε με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1953 αντικαταστάθηκαν τα φωτιστικά μηχανήματα πετρελαίου με φωτιστικά μηχανήματα ασετιλίνης. Το 1985 αυτοματοποιήθηκε πλήρως και λειτουργεί μέχρι σήμερα ως επιτηρούμενος αναλάμπων φανός λευκού φωτός με ηλιακή ενέργεια.
Το κτίριο του φάρου συνολικού εμβαδού 45 τ. μ., αποτελείται από ένα κυρίως δωμάτιο, κουζίνα, τουαλέτα και τον πύργο, κυκλικής και κωνικής προς την βάση διατομής, ύψους 5 μ. Στέφεται από κλωβό στον οποίον είναι εγκατεστημένα τα φωτιστικά μηχανήματα του φάρου. Κάτω από την κουζίνα υπάρχει υπόγεια δεξαμενή συλλογής βρόχινου νερού. Το κτίριο και ο πύργος είναι κτισμένα από επιχρισμένη λιθοδομή και φέρουν δώμα από οπλισμένο σκυρόδεμα.
είτε από την προβλήτα του λιμενίσκου του Καψαλίου, μήκους 35 μ περίπου, είτε από τον παρακείμενο έτερο λοφίσκο του Αγ. Νικολάου.