Το Malabar pied hornbill (Anthracoceros coronatus), επίσης γνωστό ως μικρό παρδαλό βούκερο, ανήκει στην οικογένεια Βουκερωτόμορφων, μια οικογένεια τροπικών πουλιών που βρίσκονται στον παλιό κόσμο. Ο Παλαιός Κόσμος αποτελείται από τις ηπείρους της Αφρικής, Ευρώπης και Ασίας και ως όρος χρονολογείται από τα τέλη του 16ου αιώνα.
Είναι ένα μεσαίο έως μεγάλο τροπικό πουλί, έχει ένα πολύ μεγάλο
κυρτό ράμφος, που φέρει ένα μεγάλο κεράτινο ή οστεώδες κάλυμμα. Για πρώτη φορά περιγράφηκε από τον Γάλλο Comte de Buffon το 1780 στο Histoire Naturelle des Oiseaux. Απεικονίστηκε επίσης σε μια χειροποίητη πλάκα χαραγμένη από τον François-Nicolas Martinet στο Planches Enluminées D'Histoire Naturelle.
Το 1783 ο ολλανδός φυσιοδίφης Πίτερ Μπόνταρτ επινόησε το διωνυμικό όνομα Buceros coronatus στον κατάλογό του των Planches Enluminées. Τοποθετείται στο γένος Anthracoceros που εισήχθη από τον Γερμανό φυσιοδίφη Λούντβιχ Ράϊχενμπαχ το 1849. Το γενικό όνομα συνδυάζει τον αρχαίο ελληνικό άνθρακα, και το κέρας, που σημαίνει "κέρατο". Το συγκεκριμένο επίθετο coronatus είναι στα λατινικά το «στέμμα».
Το μήκος του είναι 65 εκατοστά. Έχει κυρίως μαύρο φτέρωμα, εκτός
από τη λευκή κοιλιά, το λαιμό, τις πλευρές της ουράς και το πίσω άκρο στα φτερά. Το ράμφος του είναι κίτρινο με ένα μεγάλο, κυρίως μαύρο κάλυμμα. Τα θηλυκά έχουν λευκή τροχιακή επιδερμίδα, την οποία στερούνται τα αρσενικά. Οι νεαροί δεν έχουν κάλυμμα.
Το φυσικό τους περιβάλλον είναι τα αειθαλή και υγρά φυλλοβόλα δάση, συχνά κοντά σε ανθρώπινους οικισμούς. Γεννά δύο ή τρία λευκά αυγά μέσα σε μια τρύπα δέντρου, η οποία φράσσεται κατά το μεγαλύτερο μέρος με τσιμέντο από λάσπη, περιττώματα και πολτό φρούτων.
Υπάρχει μόνο ένα στενό άνοιγμα, για να μεταφέρει φαγητό στη μητέρα και τους νεοσσούς το αρσενικό. Όταν οι νεοσσοί δεν την χρειάζονται πια, σπάει και ξαναχτίζει το τείχος, οπότε και οι δύο γονείς ταΐζουν τους νεοσσούς.
Είναι παμφάγο, τρώει φρούτα, μικρά θηλαστικά, πουλιά, μικρά ερπετά, έντομα κλπ. Το θήραμα το σκοτώνουν και το καταπίνουν ολόκληρο.
MyPhotoPics
