Καβούσι, νήσος Κρήτη, Ελλάς

Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 140 μέτρων, στους πρόποδες του υψώματος Αφέντης, 19 χιλιόμετρα βορειο  - ανατολικά από την  Ιεράπετρα και 26  χιλιόμετρα ανατολικά από τον Άγιο Νικόλαο, νήσος Κρήτη, Ελλάς. Το κύριο προϊόν που παράγεται στην περιοχή είναι το ελαιόλαδο, ενώ υπάρχει και παραγωγή αιθέριων ελαίων από τα αρωματικά φυτά της περιοχής. Το όνομά του στην κρητική διάλεκτο σημαίνει λάκκος όπου μαζεύεται νερό. 

Η πρώτη ιστορική καταγραφή με το όνομα Καβούσι φαίνεται να είναι το 1577, όμως η περιοχή κατοικείται εδώ και χιλιάδες χρόνια κι αυτό είναι φανερό από το πλήθος μινωικών οικισμών που έχουν ανασκαφεί στα περίχωρά του και τα σπάνια εκκλησιαστικά μνημεία του.

Η πλατεία με τους καφενέδες στο κέντρο του χωριού είναι  το σημείο αναφοράς, και εκεί γύρω βρίσκονται οι εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου και των Δώδεκα Αποστόλων που αξίζουν της προσοχής.

Μόλις 3 χιλιόμετρα από το κέντρο του χωριού βρίσκεται η
παραλία του Θόλου. Η αμμώδης, αβαθής παραλία και τα πολλά αρμυρίκια δημιουργούν ιδανικές συνθήκες για ξένοιαστες εκδρομές. Εκεί βρίσκονται και μερικές απ’ τις αποδείξεις για το πόσο βαθιά στην ιστορία χάνονται οι ρίζες του χωριού. 

Τα ερείπια των ρωμαϊκών αποθηκών, στέκονται αγέρωχα δίπλα απ’ τους λουόμενους τα καλοκαίρια, ενώ με λίγο περπάτημα συναντάμε το αξιοσημείωτα τοιχογραφημένο εκκλησάκι του Αγίου Αντωνίου.

Απέναντι φαίνεται η Ψείρα, ένα νησί που χιλιάδες χρόνια πριν
αποτελούσε βασικό κομμάτι του μινωικού πολιτισμού, με ένα μεγάλο λιμάνι και μια μικρή πολιτεία να έχουν ανακαλυφθεί ήδη απ’ τις αρχές του περασμένου αιώνα. Εδώ βρέθηκε το 2006 το μοναδικό - έως σήμερα - ναυάγιο της μινωικής εποχής. 

Η θέα του νησιού, Ψείρα και όλου του κόλπου του Μεραμπέλλου από την περιοχή του Πλατάνου στα ανατολικά του χωριού εντυπωσιάζει.

Ανηφορίζοντας τον δρόμο για το βουνό του Αφέντη, συναντάμε
ένα άλλο εκπληκτικό μνημείο της ιστορίας. Την αρχαία και ιδιαίτερα εντυπωσιακή ελιά, ηλικίας περίπου 3.500 χιλιάδων ετών , με τον τεράστιο κορμό διαμέτρου άνω των 20 μέτρων. Ένα από τα αρχαιότερα δέντρα στον κόσμο που έχει χαρακτηριστεί προστατευόμενο μνημείο, λόγω και της γειτνίασής του με Μινωικούς οικισμούς.

Λίγο πιο έξω από το χωριό βρίσκεται ένα μικρό σπήλαιο με τα ερείπια του ναού του Αγίου Ιωάννη, χτισμένου κατά τους βυζαντινούς χρόνους από κάποιον ερημίτη ο οποίος λειτουργούσε ως σπηλαιώδης ναός, αφιερωμένος στον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο.  

MyPhotoPics