Η "Meconopsis Grandis", κοινώς γνωστή ως Μπλε παπαρούνα των Ιμαλαΐων ή θιβετιανή παπαρούνα, είναι το εθνικό λουλούδι του Μπουτάν. Το άνθος λόγω του άγονου εδάφους και του υψόμετρου (3.500-4.500 μέτρα) ανθίζει μόνο μία φορά το χρόνο στο βουνό και συγκεκριμένα κατά το τέλος Μαΐου. Τo φυτό ζει μέχρι και τον Ιούλιο, ενώ μετά οι καρποί του καταστρέφονται.
Είναι φυλλοβόλα ποώδη πολυετή φυτά, συνήθως έχουν ύψος
80-100 εκατοστά με στελέχη που αναδύονται από μια σκληροτράχηλη ροζέτα από έντονα, ολόκληρα ή χονδροειδώς οδοντωτά, λογχοειδή με το πιο μυτερό άκρο στη βάση, πράσινα "τριχωτά" φύλλα, μήκους έως 10 εκατοστά.
Παράγει μεγάλα, σκούρα γαλάζια λουλούδια. Τα λουλούδια έχουν σχήμα ρηχού κυπέλλου συνήθως με 4 πέταλα.
Την άνοιξη του 1922, μια Βρετανική αποστολή στα Ιμαλάια, με αρχηγό τον θρυλικό αναρριχητή George Leigh Mallory, ανακάλυψαν το φυτό, στην αποτυχημένη τους προσπάθεια να φτάσουν στην ανεξερεύνητη τότε κορυφή του βουνού Έβερεστ. Ανθίζει για τόσο λίγο που κάποιοι την παρομοιάζουν με τον "μύθο των Ιμαλαΐων".
Τα λουλούδια για πρώτη φορά εκτέθηκαν σε ένα ενθουσιώδες κοινό, στο Royal Horticultural Society’s spring show του 1926. Η παρουσία της παπαρούνας στο Μπουτάν επιβεβαιώθηκε το 1933 από τον βοτανολόγο, George Sherriff.
Η ονομασία της, Menocopsis, προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις mekon (παπαρούνα) και opsis (εμφάνιση), σε σχέση με την ομοιότητα των φυτών σε αυτό το γένος με τις αληθινές παπαρούνες (Papaver). Grandis, σημαίνει μεγάλο ή επιδεικτικό. MyPhotoPics
