To Ορβιέτο (Orvieto) είναι πόλη και δήμος στην νοτιοδυτική Ούμπρια, στην κεντρική Ιταλία. Έχει
πληθυσμό 20.966 κατοίκους (Νοέμβριος 2013). Βρίσκεται στην κορυφή ενός απότομου ηφαιστειακού υψώματος, το οποίο αποτελείται από τόφφο, ο οποίος είναι πυροκλαστικό πέτρωμα που προέρχεται από υλικά που εκτινάσσονται από τα ηφαίστεια. Στην περιοχή της σύγχρονης πόλης υπήρχε ετρουσκική ακρόπολη από τον 9ο αιώνα π.Χ. και λεγόταν Βέλζνα.
Καθώς βρισκόταν στο δρόμο που ένωνε τη Φλωρεντία με τη Ρώμη, αναπτύχθηκε και στο τέλος του 13ου αιώνα είχε 30.000 κατοίκους. Εξαιτίας της επιδημίας πανώλης και της διαμάχης ανάμεσα σε Γουέλφους και Γιβελλίνους αποδυναμώθηκε και το 1354 κατακτήθηκε από τον καρδινάλιο Αλμπόρνοζ και ενσωματώθηκε στα Παπικά Κράτη. Το 1860 ενσωματώθηκε στην Ιταλία.
Άλλα αξιοθέατα είναι το Πότσο ντι Σαν Πατρίτσιο (1527-1537), ένα πηγάδι βάθους 62 μέτρων και με διπλή ελικωτή σκάλα.
Το Παλάτσο ντελ Καπιτάνο ντελ Πόπολο. Χτίστηκε γύρω στον 14ο αιώνα και ήταν το σπίτι μιας πολύ σημαντικής θεσμικής φυσιογνωμίας στην πολιτική ζωή της πόλης κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους, του Καπετάνιου του Λαού.
Το θέατρο Mancinelli. Εγκαινιάστηκε στις 19 Μαΐου 1866 με την όπερα "La Favorita".
Το Φρούριο Albornoz. Σήμερα στεγάζει τους κύριους δημόσιους κήπους της πόλης. Από την αρχική οχύρωση που χρονολογείται το 1364 και χαρακτηρίζεται από ένα τετράπλευρο τείχος με τάφρο και κινούμενες γέφυρες, σήμερα έχει απομείνει μόνο ένα τμήμα με τον όμορφο πύργο σε άριστη κατάσταση.
Η πόλη είναι γνωστή για το λευκό ξηρό κρασί της.
σπηλαιολόγοι που είχε σκαφτεί, χρησιμοποιηθεί και ξεχαστεί. Ένας σκοτεινός λαβύρινθος χωρισμένος σε περισσότερα από 1.200 σπήλαια, σήραγγες, πηγάδια, δεξαμενές, που δημιουργήθηκαν από τον άνθρωπο πάνω από τρεις χιλιετίες πριν.
