Ο "κλήδονας", έθιμα της πατρίδος μας

Ο "Κλήδονας" είναι μια λαϊκή μαντική διαδικασία, από τις πιο τελετουργικές  του τόπου μας, σύμφωνα   με τον οποίο αποκαλύπτεται στις άγαμες κοπέλες η ταυτότητα του μελλοντικού τους συζύγου. Η ίδια η λέξη υπάρχει από την εποχή του Ομήρου, "κλήδων" ονομαζόταν ο προγνωστικός ήχος και κατ' επέκταση το άκουσμα οιωνού ή προφητείας.
Την παραμονή του Αη-Γιαννιού 23 Ιουνίου και ανήμερα 24 Ιουνίου, εορτάζεται το Γενέθλιο του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου και Βαπτιστού, οι ανύπαντρες κοπέλες μαζεύονται σε ένα  σπίτι του χωριού, όπου αναθέτουν σε κάποιο μέλος της συντροφιάς, συνήθως σε μια "Μαρία", στην Θράκη ο ρόλος δίνεται στην ονομαζόμενη "Καλλινίτσα", της οποίας και οι δύο γονείς είναι εν ζωή, να φέρει από το πηγάδι ή την πηγή το "αμίλητο νερό".

Η κοπέλα και η συνοδεία της πρέπει να ολοκληρώσουν την αποστολή, τηρώντας απόλυτη σιωπή. Επιστρέφοντας στο σπίτι όπου τελείται ο κλήδονας, το νερό αδειάζεται σε πήλινο δοχείο, όπου η κάθε κοπέλα ρίχνει ένα αντικείμενο, το 
λεγόμενο ριζικάρι. Συνήθως, πρόκειται για κάποιο προσωπικό αντικείμενο, συχνά μάλιστα πολύτιμο.
Στη συνέχεια, το δοχείο σκεπάζεται με κόκκινο ύφασμα "κλειδώνεται" και τοποθετείται σε ανοιχτό χώρο. "Κλειδώνουμε τον κλήδονα με τ' Αγιαννιού την χάρη, κι όποια 'χει καλό ριζικό να δώσει να τον πάρει". Εκεί μένει όλη τη νύχτα υπό το φως των άστρων, για να "ξαστριστεί". Οι κοπέλες επιστρέφουν  στα σπίτια τους. Λέγεται ότι τη νύχτα  θα δουν στα όνειρα τους το μελλοντικό τους σύζυγο!
    MyPhotoPics