Ο Δον Θεόδωρος Γκριέγκο (Θεόδωρος ο Έλληνας) ήταν Έλληνας θαλασσοπόρος με καταγωγή από νησί του Αιγαίου, για την καταγωγή του ερίζουν η Κεφαλονιά και η Κρήτη και εξερευνητής της Αμερικής. Θεωρείται ο πρώτος Έλληνας που έφτασε στην Αμερική. Στις 17 Ιουνίου 1527 απέπλευσε από το λιμάνι του Σανλούκαρ, Μπαρραμέδα της Ισπανίας στόλος με πέντε πλοία και κυβερνήτη τον Αδελάνταδο Δον Πάνφιλο ντε Ναρβάεθ με προορισμό την εξερεύνηση της Αμερικής.
Τον Σεπτέμβριο η αποστολή έφτασε στον Άγιο Δομίνικο, αγόρασε ακόμα ένα πλοίο και προμήθειες ενώ συμπληρώθηκε και το πλήρωμα σε άντρες, αφού κάποιοι ήταν άρρωστοι ή είχαν πεθάνει στο ταξίδι. Η αποστολή μετά κατέπλευσε στο Σαντιάγο της Κούβας και χωρίστηκε στα δύο.
Στο ένα μέρος ήταν και ο Θεόδωρος ο οποίος με δυο καράβια κατευθύνθηκε προς το Τρινιντάντ για να πάρει προμήθειες. Όμως τα δύο πλοία έπεσαν σε τυφώνα με αποτέλεσμα να βυθιστούν παρασύροντας στο βυθό 60 άντρες. Ο Θεόδωρος επέζησε μαζί με 30 ναυτικούς που είχαν βγει στη στεριά προκειμένου να μεταφέρουν τα εφόδια στα πλοία.
Στις 14 Απριλίου 1528 η αποστολή κατέπλευσε τελικά στην Φλόριντα και αμέσως άρχισαν να κατασκευάζουν καταλύματα για να εγκατασταθούν. Από τις πρώτες μέρες υπήρχε επαφή με ντόπιες ινδιάνικες φυλές, οι οποίες έφερναν μαζί τους κομμάτια χρυσού και έλεγαν ότι υπήρχε πολύς χρυσός στα βουνά στην περιοχή των Απαλάτσι.
Οι Ισπανοί ξεκίνησαν για να ανακαλύψουν τον χρυσό, αλλά στην διαδρομή σκότωναν τους ινδιάνους άνδρες και αιχμαλώτιζαν τις γυναίκες και τα παιδιά τους με σκοπό να τους πουν που ήταν ο χρυσός, ξεσηκώνοντάς τους έτσι εναντίον τους. Κάποια στιγμή η ομάδα βρέθηκε αποκλεισμένη σε άγνωστα εδάφη μακριά από την βάση της και χωρίς προμήθειες. Τότε ο Θεόδωρος κατασκεύασε πέντε βάρκες με σκοπό να φύγουν μέσω των παραποτάμων του Μισισιπή χρησιμοποιώντας ξύλο και δέρμα και αλείφοντας τες με ρετσίνι.
Μετά από έναν μήνα περιπλάνησης η ομάδα βγήκε στην θάλασσα αλλά αδυνατούσε να βρει την βάση της. Τελικά έφτασαν σε έναν όρμο κοντά στη σημερινή πόλη Πενσακόλα της Φλώριδας όπου ο Θεόδωρος βγήκε στην στεριά για να πάρει νερό από τους Ινδιάνους της περιοχής.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας οι Ινδιάνοι επέστρεψαν χωρίς τον Θεόδωρο, ενώ στις ερωτήσεις των Ισπανών αρνήθηκαν να απαντήσουν και τράπηκαν σε φυγή. Οι Ισπανοί προσπάθησαν για δύο ημέρες να τον εντοπίσουν χωρίς επιτυχία. Η αποστολή τελικά κατάφερε το 1535 να φτάσει στην Καλιφόρνια και τελικά να επιστρέψει στην Ισπανία το 1537.
Το 1540 έφτασε στο σημείο που είχε χαθεί ο Θεόδωρος, ο Γκονθάλο Βαλντές γραμματέας του Ντε Σότο, έμαθε ότι δυο χριστιανοί που βρισκόταν στην αποστολή του Ναρβάεθ έμειναν με τους Ινδιάνους, οι οποίοι για άγνωστο λόγο τους σκότωσαν. Οι Ινδιάνοι που αφηγήθηκαν το τέλος του Θεόδωρου δεν γνώριζαν το πότε ακριβώς δολοφονήθηκε ο Θεόδωρος, ούτε πού ήταν θαμμένος. Του έδωσαν μόνο το εγχειρίδιο που χρησιμοποιούσε ο Θεόδωρος.
Τον Σεπτέμβριο η αποστολή έφτασε στον Άγιο Δομίνικο, αγόρασε ακόμα ένα πλοίο και προμήθειες ενώ συμπληρώθηκε και το πλήρωμα σε άντρες, αφού κάποιοι ήταν άρρωστοι ή είχαν πεθάνει στο ταξίδι. Η αποστολή μετά κατέπλευσε στο Σαντιάγο της Κούβας και χωρίστηκε στα δύο.
Στο ένα μέρος ήταν και ο Θεόδωρος ο οποίος με δυο καράβια κατευθύνθηκε προς το Τρινιντάντ για να πάρει προμήθειες. Όμως τα δύο πλοία έπεσαν σε τυφώνα με αποτέλεσμα να βυθιστούν παρασύροντας στο βυθό 60 άντρες. Ο Θεόδωρος επέζησε μαζί με 30 ναυτικούς που είχαν βγει στη στεριά προκειμένου να μεταφέρουν τα εφόδια στα πλοία.
Στις 14 Απριλίου 1528 η αποστολή κατέπλευσε τελικά στην Φλόριντα και αμέσως άρχισαν να κατασκευάζουν καταλύματα για να εγκατασταθούν. Από τις πρώτες μέρες υπήρχε επαφή με ντόπιες ινδιάνικες φυλές, οι οποίες έφερναν μαζί τους κομμάτια χρυσού και έλεγαν ότι υπήρχε πολύς χρυσός στα βουνά στην περιοχή των Απαλάτσι.
Οι Ισπανοί ξεκίνησαν για να ανακαλύψουν τον χρυσό, αλλά στην διαδρομή σκότωναν τους ινδιάνους άνδρες και αιχμαλώτιζαν τις γυναίκες και τα παιδιά τους με σκοπό να τους πουν που ήταν ο χρυσός, ξεσηκώνοντάς τους έτσι εναντίον τους. Κάποια στιγμή η ομάδα βρέθηκε αποκλεισμένη σε άγνωστα εδάφη μακριά από την βάση της και χωρίς προμήθειες. Τότε ο Θεόδωρος κατασκεύασε πέντε βάρκες με σκοπό να φύγουν μέσω των παραποτάμων του Μισισιπή χρησιμοποιώντας ξύλο και δέρμα και αλείφοντας τες με ρετσίνι.
Μετά από έναν μήνα περιπλάνησης η ομάδα βγήκε στην θάλασσα αλλά αδυνατούσε να βρει την βάση της. Τελικά έφτασαν σε έναν όρμο κοντά στη σημερινή πόλη Πενσακόλα της Φλώριδας όπου ο Θεόδωρος βγήκε στην στεριά για να πάρει νερό από τους Ινδιάνους της περιοχής.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας οι Ινδιάνοι επέστρεψαν χωρίς τον Θεόδωρο, ενώ στις ερωτήσεις των Ισπανών αρνήθηκαν να απαντήσουν και τράπηκαν σε φυγή. Οι Ισπανοί προσπάθησαν για δύο ημέρες να τον εντοπίσουν χωρίς επιτυχία. Η αποστολή τελικά κατάφερε το 1535 να φτάσει στην Καλιφόρνια και τελικά να επιστρέψει στην Ισπανία το 1537.
Το 1540 έφτασε στο σημείο που είχε χαθεί ο Θεόδωρος, ο Γκονθάλο Βαλντές γραμματέας του Ντε Σότο, έμαθε ότι δυο χριστιανοί που βρισκόταν στην αποστολή του Ναρβάεθ έμειναν με τους Ινδιάνους, οι οποίοι για άγνωστο λόγο τους σκότωσαν. Οι Ινδιάνοι που αφηγήθηκαν το τέλος του Θεόδωρου δεν γνώριζαν το πότε ακριβώς δολοφονήθηκε ο Θεόδωρος, ούτε πού ήταν θαμμένος. Του έδωσαν μόνο το εγχειρίδιο που χρησιμοποιούσε ο Θεόδωρος.
Το άγαλμα του πρώτου Έλληνα μετανάστη στην Αμερική στήθηκε στην Τάμπα της Φλόριδα με πρωτοβουλία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Φλόριδας. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν με επίσημη τελετή στις 8 Ιανουαρίου 2005.
"Η ιστορία των Ελλήνων στην Αμερική, αρχίζει εδώ", γράφει η επιγραφή κάτω από το άγαλμα του Θεόδωρου.