Τα Λιχαδονήσια (Λιχάδες), είναι σύνολο από εφτά και περισσότερα μικρά νησιά και νησίδων στα βορειοδυτικά της Εύβοιας. Βρίσκονται στο θαλάσσιο χώρο εκεί που ενώνετε ο Βόρειος Ευβοϊκός Κόλπος με τον Μαλιακό. Απέναντι του οικισμού της Λιχάδας από την πλευρά της Εύβοιας, και των Καμένων Βούρλων από την πλευρά της Φθιώτιδας.
Τα νησάκια είναι αποτέλεσμα ηφαιστειακής δραστηριότητας. Μεγάλο τμήμα των νησιών βυθίστηκαν από μεγάλο σεισμό που έγινε το 426 π.Χ. Το όνομά τους οι Λιχάδες, το οφείλουν σύμφωνα με την μυθολογία στον Λίχα, τον δούλο του Ηρακλή, ο οποίος του παρέδωσε τον χιτώνα της Δηιάνειρας. Σύμφωνα με τον μύθο ο Ηρακλής θεώρησε υπαίτιο τον Λίχα για τον χιτώνα και τον εκσφενδόνισε στην θάλασσα. Από τα κομμάτια και το αίμα του σχηματίστηκαν οι Λιχάδες.
Η μεγαλύτερη νησίδα είναι η Μονολιά που είναι και η βορειότερη του συμπλέγματος , η επόμενη μεγαλύτερη είναι η Μεγάλη Στρογγυλή, η νοτιότερη του συμπλέγματος. Ανάμεσά τους υπάρχουν άλλες μικρότερες νησίδες όπως η Μικρή Στρογγυλή, το Στενό, η Βαγιά, ο Βοριάς, το Λιμάνι καθώς και άλλοι μικροί σκόπελοι και μύρμηκες, που λέγονται Ποντικονήσια.
Στο νότιο τμήμα της Μονολιάς διασώζονται ακόμα κτίσματα από τον οικισμό του νησιού. Ο πληθυσμός έφτανε τους 70 κατοίκους το 1928 ενώ από την δεκαετία του 1960 και μετά ο οικισμός εγκαταλείφθηκε. Τα Λιχαδονήσια είναι σήμερα πολύ δημοφιλής τουριστικός προορισμός.
Μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις στην ευρύτερη περιοχή είναι η παρουσία μιας χαριτωμένης φώκιας, Μεσογειακή φώκια (Monachus monachus), που κολυμπάει με τον κόσμο.
Το Εκκλησάκι Του Αγίου Γεωργίου.
Βρίσκεται στο Λιχαδονήσι Μονολιά
Ο Φάρος στο Λιχαδονήσι Στρογγυλή
Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1870 από την Γαλλική Εταιρεία Φάρων. Το ύψος του πύργου του είναι 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 41 μέτρα.
Η Μεγάλη Στρογγυλή όπου βρίσκεται ο φάρος είναι το νοτιότερο της συστάδας.
Τα νησάκια είναι αποτέλεσμα ηφαιστειακής δραστηριότητας. Μεγάλο τμήμα των νησιών βυθίστηκαν από μεγάλο σεισμό που έγινε το 426 π.Χ. Το όνομά τους οι Λιχάδες, το οφείλουν σύμφωνα με την μυθολογία στον Λίχα, τον δούλο του Ηρακλή, ο οποίος του παρέδωσε τον χιτώνα της Δηιάνειρας. Σύμφωνα με τον μύθο ο Ηρακλής θεώρησε υπαίτιο τον Λίχα για τον χιτώνα και τον εκσφενδόνισε στην θάλασσα. Από τα κομμάτια και το αίμα του σχηματίστηκαν οι Λιχάδες.
Η μεγαλύτερη νησίδα είναι η Μονολιά που είναι και η βορειότερη του συμπλέγματος , η επόμενη μεγαλύτερη είναι η Μεγάλη Στρογγυλή, η νοτιότερη του συμπλέγματος. Ανάμεσά τους υπάρχουν άλλες μικρότερες νησίδες όπως η Μικρή Στρογγυλή, το Στενό, η Βαγιά, ο Βοριάς, το Λιμάνι καθώς και άλλοι μικροί σκόπελοι και μύρμηκες, που λέγονται Ποντικονήσια.
Στο νότιο τμήμα της Μονολιάς διασώζονται ακόμα κτίσματα από τον οικισμό του νησιού. Ο πληθυσμός έφτανε τους 70 κατοίκους το 1928 ενώ από την δεκαετία του 1960 και μετά ο οικισμός εγκαταλείφθηκε. Τα Λιχαδονήσια είναι σήμερα πολύ δημοφιλής τουριστικός προορισμός.
Μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις στην ευρύτερη περιοχή είναι η παρουσία μιας χαριτωμένης φώκιας, Μεσογειακή φώκια (Monachus monachus), που κολυμπάει με τον κόσμο.
Το Εκκλησάκι Του Αγίου Γεωργίου.
Βρίσκεται στο Λιχαδονήσι Μονολιά
Ο Φάρος στο Λιχαδονήσι Στρογγυλή
Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1870 από την Γαλλική Εταιρεία Φάρων. Το ύψος του πύργου του είναι 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 41 μέτρα.
Η Μεγάλη Στρογγυλή όπου βρίσκεται ο φάρος είναι το νοτιότερο της συστάδας.