Χρυσαλιφούρφουρο

Το Χρυσαλιφούρφουρο, που λέγεται και κλέφτης ή γαλατσίδα ή ζόχος. Όμως, έχει επικρατήσει να αποκαλείται κλέφτης, διότι
μπαίνει στα σπίτια απρόσκλητο με τον αέρα. Ανθίζει την άνοιξη και μοιάζει σαν μικρό τριαντάφυλλο. Στο τέλος τα άνθη του όταν ωριμάσουν αποκολλώνται με το παραμικρό φύσημα του αέρα από το φυτό, σκορπίζοντας τους σπόρους που αιωρούνται στη φύση.

Οι «κλέφτες» είναι οι σπόροι των φυτών που ανήκουν στην οικογένεια των Σύνθετων (Compositae ή Asteracae). Οι σπόροι αυτοί διαθέτουν μια τριχοειδή κεφαλή, που τους δίνει την δυνατότητα να εκμεταλλεύονται τις ελαφρές ριπές του αέρα και να πετάνε σαν αλεξίπτωτα χωρίς προορισμό. 

Με τον τρόπο αυτό διασπείρονται σε μεγάλες εκτάσεις, ενώ με τα τριχίδια της κεφαλής τους αγκιστρώνονται στα εδάφη που πέφτουν που μπορεί να είναι στο διπλανό οικόπεδο, στο τείχος του κοντινού κάστρου ή ακόμα και στο γειτονικό νησί που να απέχει αρκετά μίλια από τη ρίζα τους και περιμένουν τις πρώτες βροχές για να φυτρώσουν.

Η παράδοση λέει ότι φύεται σε κήπους για να ελκύσει τις μικρές Νεράιδες. Άλλοι πάλι λένε πως, αν βάλεις στο μαξιλάρι σου αποξηραμένους σπόρους «κλέφτη», το βράδυ στον ύπνο σου σ’ επισκέπτονται τα αερικά. Η παράδοση επίσης λέει, ότι το Φθινόπωρο που οι σπόροι του φυτού σκάνε και πετάνε εδώ κι εκεί, αν πιάσεις έναν «κλέφτη» και μετά τον αφήσεις κάνοντας μια ευχή, θα εκπληρωθεί η ευχή σου.

Φύσα, φύσα το Χρυσαλιφούρφουρο, 
φύσα το την Άνοιξη να φέρεις.
Κι αν πετάξει σαν φτερό και πούπουλο, 
κάποιος σ’ αγαπάει και δεν το ξέρεις. 

Τραγούδι, Σαβίνα Γιαννάτου - συνθέτης, Νίκος Κυπουργός

MyPhotoPics