Δακτυλίτις η πορφυρή

H λατινική ονομασία του βοτάνου είναι DIGITALIS purpurea, Δακτυλίτις η πορφυρή. Ανήκει στην οικογένεια των Σκροφουλαριίδων, οικογένεια δικοτυλήδονων    φυτών τα περισσότερα από τα οποία είναι ποώδη.  Φύεται σε όλη τη δυτική Ευρώπη, αλλά κατά τόπους. Την συναντούμε με τις κοινές ονομασίες Κορακόχορτο, πουντίοχορτο, Χελιδονόχορτο ή Κορακοβότανο. 

Είναι αρκετά διαδεδομένη σε αραιά δάση, ξέφωτα, σε πρόσφατα κομμένα δάση, πάνω σε πυριτικά εδάφη. Η Δακτυλίτιδα η Εριώδης συναντάται αυτοφυής στα ορεινά της Θράκης και Μακεδονίας.
Είναι διετής ή πολυετής πόα. Το μεγαλόπρεπο ανθοφόρο στέλεχος της φτάνει σε ύψος τα 160 εκατοστά. 

Έχει φύλλα λογχοειδή, πολύ μεγάλα, χνοώδη (καλύπτονται από χνούδι), ρυτιδωμένα άνθη, μεγάλα σε σχήμα δάχτυλου, πορφυρά-ρόδινα, με κόκκινες κηλίδες εσωτερικά, που γέρνουν προς τα κάτω και έχουν μήκος 5 εκατοστών. Τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα (έχουν και αρσενικά και θηλυκά όργανα) και γονιμοποιούνται από τα έντομα.

Τον πρώτο χρόνο το φυτό βγάζει μόνο τη ροζέτα των φύλλων
κοντά στη ρίζα. Τον δεύτερο χρόνο αναπτύσσει ένα όρθιο χνουδωτό βλαστό, χωρίς διακλαδώσεις στην κορυφή του οποίου βγάζει το καλοκαίρι τα άνθη ακολουθούμενα από κάψουλες με πολλούς σπόρους. 

Τα φύλλα του βοτάνου μοιάζουν με τα φύλλα του σύμφυτου και αυτό έχει προκαλέσει πολλές φορές δηλητηριάσεις, όταν έχουν μπερδευτεί κατά λάθος. Η Δακτυλίτιδα είναι παλιό φάρμακο το οποίο χρησιμοποιείται από τον 13ο αιώνα. Τη χρησιμοποιούσαν τότε εξωτερικώς, για την θεραπεία των ελκών. 

Οι καρδιοτονωτικές της ιδιότητες ανακαλύφθηκαν το 1775 από τον Ουίλιαμ Γουίθερνινγκ. Τα φύλλα της είναι φαρμακευτικά και περιέχουν πολλά γλυκοσίδια, την διγιταλίνη, την διγιτοξίνη και την γιτοξίνη. Περιέχει ακόμη σαπωνίνες, φλαβονοειδή, οξέα, χολίνη κ.ά. 

Ανθίζει από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται τα φύλλα του φυτού. Αυτά συλλέγονται Ιούλιο και Αύγουστο. Πρέπει να συλλέγονται μόνο από φυτά τα οποία βρίσκονται στο δεύτερο έτος της ανάπτυξής τους και συλλέγονται όταν περίπου τα δύο τρίτα των λουλουδιών έχουν ανοίξει. Οι σπόροι ωριμάζουν από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβριο.

Ο θρύλος λέει ότι ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ το χρησιμοποίησε για να θεραπεύσει την επιληψία του. Όταν ο Βαν Γκογκ ζωγράφισε τον προσωπικό του γιατρό στο" Πορτραίτο του Γιατρού Gachet" αυτός κρατούσε το φυτό digitalis.

                   MyPhotoPics