Σε ένα καταπράσινο πλάτωμα του όρους Καλλίστρατο, με μαγευτική θέα πάνω από την κοιλάδα του ποταμού Αλιάκμονα, κοντά στο χωριό Παναγιά των Γρεβενών, Ελλάς, δεσπόζει η περίφημη Ιερά Μονή του Όσιου Νικάνορα, αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρα. Είναι γνωστή και ως Μονή Ζάβορδας, λόγω του ομώνυμου χωριού που υπήρχε στην περιοχή και δεν σώζεται σήμερα.
Η μονή ιδρύθηκε από τον όσιο Νικάνορα από την Θεσσαλονίκη, πιθανότατα κατά την τρίτη δεκαετία του 16ου αιώνα. Ο Νικάνωρ καταγόταν από εύπορη οικογένεια, σε νεαρή ηλικία απαρνήθηκε τα πλούτη, εκάρη μοναχός και ασκήτευσε αρχικά σε μικρό σπήλαιο, το γνωστό σήμερα "ασκηταριό του Νικάνορα", στο Καλλίστρατο όρος.
Το Μοναστήρι της Ζάβορδας θεωρείται το σημαντικότερο θρησκευτικό μνημείο της Δυτικής Μακεδονίας και ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα Μοναστήρια εκτός Αγίου Ορους. Η Μονή της Ζάβορδας ήταν για αιώνες το σπουδαιότερο πνευματικό κέντρο για όλη την περιοχή, λειτουργούσε και σχολή μοναχών.
Το μοναστηριακό συγκρότημα περιβάλλεται από ψηλά κτήρια που στεγάζουν τα κελλιά, την τράπεζα και τους υπόλοιπους βοηθητικούς χώρους, και σχηματίζουν ένα είδος περιβόλου στην περίμετρο του βράχου. Στο κέντρο της αυλής βρίσκεται το καθολικό.
Είναι σταυροειδής εγγεγραμμένος ναός, με τρούλο που στηρίζεται σε τέσσερις κίονες, και με νάρθηκα στη δυτική πλευρά. Ανήκει στον λεγόμενο "αθωνικό τρίκογχο" τύπο, όπου εκτός από την ανατολική ημικυκλική κόγχη του ιερού, υπάρχουν ημικυκλικές κόγχες και στους πλαϊνούς τοίχους, οι οποίες ονομάζονται "χοροί", διότι εκεί στέκονται οι χοροί των ψαλτών.
Στη βόρεια και νότια πλευρά, σε μεταγενέστερη φάση, πιθανόν τον 18ο αιώνα, προστέθηκαν δύο συμμετρικά παρεκκλήσια, του Αγίου Αθανασίου και του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου, αντίστοιχα. Στο δεύτερο, το οποίο σήμερα δεν σώζεται, στεγαζόταν ο τάφος του ιδρυτή της μονής. Το 1873, στη νοτιοδυτική γωνία κτίστηκε το κωδωνοστάσιο.
Η μονή ιδρύθηκε από τον όσιο Νικάνορα από την Θεσσαλονίκη, πιθανότατα κατά την τρίτη δεκαετία του 16ου αιώνα. Ο Νικάνωρ καταγόταν από εύπορη οικογένεια, σε νεαρή ηλικία απαρνήθηκε τα πλούτη, εκάρη μοναχός και ασκήτευσε αρχικά σε μικρό σπήλαιο, το γνωστό σήμερα "ασκηταριό του Νικάνορα", στο Καλλίστρατο όρος.
Το Μοναστήρι της Ζάβορδας θεωρείται το σημαντικότερο θρησκευτικό μνημείο της Δυτικής Μακεδονίας και ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα Μοναστήρια εκτός Αγίου Ορους. Η Μονή της Ζάβορδας ήταν για αιώνες το σπουδαιότερο πνευματικό κέντρο για όλη την περιοχή, λειτουργούσε και σχολή μοναχών.
Το μοναστηριακό συγκρότημα περιβάλλεται από ψηλά κτήρια που στεγάζουν τα κελλιά, την τράπεζα και τους υπόλοιπους βοηθητικούς χώρους, και σχηματίζουν ένα είδος περιβόλου στην περίμετρο του βράχου. Στο κέντρο της αυλής βρίσκεται το καθολικό.
Είναι σταυροειδής εγγεγραμμένος ναός, με τρούλο που στηρίζεται σε τέσσερις κίονες, και με νάρθηκα στη δυτική πλευρά. Ανήκει στον λεγόμενο "αθωνικό τρίκογχο" τύπο, όπου εκτός από την ανατολική ημικυκλική κόγχη του ιερού, υπάρχουν ημικυκλικές κόγχες και στους πλαϊνούς τοίχους, οι οποίες ονομάζονται "χοροί", διότι εκεί στέκονται οι χοροί των ψαλτών.
Στη βόρεια και νότια πλευρά, σε μεταγενέστερη φάση, πιθανόν τον 18ο αιώνα, προστέθηκαν δύο συμμετρικά παρεκκλήσια, του Αγίου Αθανασίου και του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου, αντίστοιχα. Στο δεύτερο, το οποίο σήμερα δεν σώζεται, στεγαζόταν ο τάφος του ιδρυτή της μονής. Το 1873, στη νοτιοδυτική γωνία κτίστηκε το κωδωνοστάσιο.
Παρ' όλες τις ταλαιπωρίες που υπέστη η μονή με το πέρασμα των χρόνων, σήμερα σώζεται ένα μεγάλο μέρος από τα σημαντικότατα κειμήλιά της. Η μονή είναι ανδρική και πανηγυρίζει στις 6, Μεταμόρφωση του Σωτήρα και 7 Αυγούστου, ημέρα Κοίμησης του όσιου Νικάνορα.
Το "ασκηταριό του Νικάνορα"