Η βραχογραφία του Ιησού Χριστού του Παντοκράτορα, Πουρνιά, Ιωάννινα, Ελλάς

Στην είσοδο του χωριού Πουρνιά Ιωαννίνων, Ελλάς, βρίσκεται το πέτρινο γεφύρι της "Μαύρης Πέτρας" ή "Σελλού" ή "Σελιού" χρονολογίας 1817 το οποίο έχει χαρακτηριστεί από
το 2010 ως μνημείο και δείγμα της λαϊκής Ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής, αποτελεί τοπόσημο και σημείο αναφοράς για την περιοχή και τους κατοίκους της. Ήταν δίτοξο, σήμερα σώζεται μόνο το ένα τόξο του κι έχει μήκος περίπου 20 μέτρα. 
Πάνω από τα κεφάλια των περαστικών σε έναν απότομο βράχο, για 100 και πλέον χρόνια, βρίσκεται η αγιογραφία του Ιησού Χριστού του Παντοκράτορα απ’ ευθείας πάνω στο βράχο. Βρίσκεται στο κάτω μέρος μια εξοχής ενός μαύρου βράχου, που έδωσε και το όνομα στο γεφύρι, ώστε να προστατεύονται από τις δύσκολες καιρικές συνθήκες της περιοχής. Η θέση της, σε ύψος περίπου 18 μέτρων από την άσφαλτο, είναι απλησίαστη χωρίς ειδικό αναρριχητικό εξοπλισμό ή κάποια μεγάλη σκαλωσιά.
Η ηλικία της βραχογραφίας είναι άγνωστη. Οι ειδικοί επιστήμονες εκτιμούν ότι πρέπει να σχεδιάστηκε κοντά στα τέλη του 18ου ή στις αρχές του 19ου αιώνα. Η παράδοση αναφέρει ως δημιουργό, τόσο της βραχογραφίας όσο και του γεφυριού, κάποια μοναχή που κάποτε επισκέφθηκε το χωριό. Το σίγουρο είναι ότι η βραχογραφία είναι μεταγενέστερη του γεφυριού, το οποίο χτίστηκε τον 18ο αιώνα  με πιθανότερη χρονιά της κατασκευής του, το 1853.


Το 2008, η 8η Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων συντήρησε την  βραχογραφία και κάνοντας διάφορες εργασίες στο έδαφος ενίσχυσε και την αντοχή του βράχου.
Η Πουρνιά βρίσκεται στις βορειοδυτικές πλαγιές του όρους Σμόλικα σε υψόμετρο 887 μέτρων, στην κοιλάδα του Βουρκοπόταμου, παραπόταμου του Σαραντάπορου. Είναι κτισμένη ανάμεσα σε δάση από δρυς και μαύρη πεύκη. Απέχει 87 χλμ. Β. από τα Ιωάννινα και 25,5 χλμ. Β.-ΒΔ. από τη Κόνιτσα. Η παλιά ονομασία του χωριού ήταν Σταρίτσιανη.
               MyPhotoPics