Η παλιά πόλη εγκαταλείφθηκε το 1963 ένεκα των κατολισθήσεων.
Η εγκατάλειψη έχει κάνει την πόλη Craco ένα τουριστικό αξιοθέατο και έναν δημοφιλή τόπο γυρισμάτων ταινιών. 
Βρίσκεται 40 χλμ. εσωτερικά από τον Κόλπο του Τάραντα.
Ήταν χτισμένη σε μια πολύ απότομη κορυφή ενός ψηλού βράχου 400 μέτρων που δεσπόζει στην κοιλάδα του ποταμού Cavone, για αμυντικούς λόγους. Σε όλη την περιοχή υπάρχει πολύ βλάστηση και λιγότερα αναχώματα που ονομάζονται Calanchi και σχηματίζονται από την εντατική διάβρωση.
Γύρω στο 540, η περιοχή ονομαζόταν "Montedoro» και κατοικήθηκε από Έλληνες που μεταφέρθηκαν στην ενδοχώρα από την παραθαλάσσια πόλη Metaponto. Οι τάφοι που έχουν βρεθεί χρονολογούνται από τον 8ο αιώνα, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο αρχικός οικισμός χρονολογείται από τότε. 
Το όνομα της πόλης μπορεί να χρονολογηθεί στο 1060, όταν η γη ήταν στην κατοχή του Αρχιεπισκόπου Arnaldo, Επίσκοπος Tricarico. Από το 1154-1168, ο έλεγχος της πόλης πέρασε στον Eberto ο οποίος ίδρυσε τον πρώτο φεουδαρχικό έλεγχο στην πόλη. Στη συνέχεια, το 1179, ο Roberto di Pietrapertos έγινε ο ιδιοκτήτης του Craco.
Το 1276, ιδρύθηκε πανεπιστήμιο στην πόλη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου του 13ου αιώνα, το κάστρο ορόσημο χτίστηκε υπό τη διεύθυνση του Attendolo Sforza. Το 1293, σύμφωνα με τον Federico II, το Κάστρο Πύργος έγινε φυλακή. Μέχρι το 15ο αιώνα, τέσσερις μεγάλες πλατείες είχε αναπτυχθεί στην πόλη: Palazzo Maronna κοντά στον πύργο, το Palazzo Grossi κοντά στη μεγάλη εκκλησία, Palazzo Carbone στην ιδιοκτησία Rigirones, και το Palazzo Simonetti.
Κατά τη διάρκεια του 1656, η πανούκλα χτύπησε
Ήταν χτισμένη σε μια πολύ απότομη κορυφή ενός ψηλού βράχου 400 μέτρων που δεσπόζει στην κοιλάδα του ποταμού Cavone, για αμυντικούς λόγους. Σε όλη την περιοχή υπάρχει πολύ βλάστηση και λιγότερα αναχώματα που ονομάζονται Calanchi και σχηματίζονται από την εντατική διάβρωση.
Γύρω στο 540, η περιοχή ονομαζόταν "Montedoro» και κατοικήθηκε από Έλληνες που μεταφέρθηκαν στην ενδοχώρα από την παραθαλάσσια πόλη Metaponto. Οι τάφοι που έχουν βρεθεί χρονολογούνται από τον 8ο αιώνα, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο αρχικός οικισμός χρονολογείται από τότε. με εκατοντάδες νεκρούς και μείωσε τον αριθμό των οικογενειών στην πόλη. Μέχρι το 1799, οι κάτοικοι ανέτρεψαν το φεουδαρχικό σύστημα και ο Innocenzo De Cesare επέστρεψε στη Νεάπολη, όπου είχε σπουδάσει, για να προωθήσει την ανεξαρτησία του Δήμου.
Στη συνέχεια, ήταν υπό τον έλεγχο του ιταλικού βασιλιά και στη συνέχεια κυβερνάται υπό Γαλλική κατοχή. Μετά την ενοποίηση της Ιταλίας, η Craco κατακτήθηκε από τον Carmine Crocco και υπήρχε μια αύξηση των «ληστών » στην περιοχή που μάστιζε την πόλη μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1860.
Μεταξύ 1959 και 1972, η πόλη υπέστει σοβαρές ζημιές ώστε να καταστεί ακατοίκητη ύστερα από μια σειρά κατολισθήσεων. Το 2010 συμπεριλήφθηκε στη λίστα του Παγκόσμιου Ταμείου Μνημείων.
Μεταξύ 1959 και 1972, η πόλη υπέστει σοβαρές ζημιές ώστε να καταστεί ακατοίκητη ύστερα από μια σειρά κατολισθήσεων. Το 2010 συμπεριλήφθηκε στη λίστα του Παγκόσμιου Ταμείου Μνημείων.
