Μονή Θεοτόκου Κηπίνας, Ελλάς
Η Μονή Κηπίνας βρίσκεται κοντά στο χωριό Χριστοί Πραμάντων στο συνοικισμό Κηπίνα. Το όνομα της λέγεται ότι οφείλεται στους
κήπους που καλλιεργούσαν κοντά στη μονή οι μοναχοί.
Κατά τον Σεραφείμ Βυζάντιο το μοναστήρι χτίστηκε το 1212 από κάποιον αρχιεπίσκοπο Γρηγόριο και είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά μοναστήρια της Ηπείρου καθώς είναι σκαρφαλωμένο στο κοίλωμα ενός ψηλού κατακόρυφου βράχου.
Ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος φθάνει ως τη βάση του βράχου και από εκεί ένα μονοπάτι σκαλισμένο στο βράχο και μια ξύλινη γέφυρα, οδηγούν στο μοναστήρι. Κατά την τουρκοκρατία η ξύλινη γέφυρα ήταν κινητή. Οι μοναχοί την ανέβαζαν με μοχλό ώστε να προστατεύονται από επιδρομές.
Ο μικρός ναός της μονής είναι κατάγραφος με αγιογραφίες πιθανόν του 17ου αιώνα. Το ρόλο της στέγης παίζει ο συμπαγής βράχος που έχει λαξευτεί με τέχνη ώστε να σχηματίζει ένα τέλειο θόλο.
Στον πρόναο του καθολικού αριστερά βρίσκεται μια βαθιά σκοτεινή σπηλιά. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας, κατέφευγαν εκεί για ασφάλεια οι κάτοικοι των γειτονικών χωριών.
Το σπήλαιο έχει μήκος 240 μ. και εξερευνήθηκε το 1956 από τη σπηλαιολόγο Άννα Πετροχείλου. Eίναι προσιτό με μικρές μόνο δυσκολίες. Οι σταλακτίτες είναι σπάνιοι ,καθώς και τα νερά με εξαίρεση 2 μικρές λιμνούλες που υπάρχουν κοντά στην είσοδο.
Σύμφωνα με την παράδοση στην μονή Κηπίνας λειτούργησε κρυφό σχολειό καθώς επίσης χρησιμοποιήθηκε και σαν φρούριο κατά την ελληνική επανάσταση του 1821 εξαιτίας της δυσπρόσιτης θέσης της.
Τα αρχονταρίκια όπως
και τα κελιά, θυμίζουν περισσότερο δωμάτια ξενώνα με αρκετή άνεση, με το τζάκι αλλά και την θέα τους.
